Londyn jest stolicą Wielkiej Brytanii i Anglii i największym miastem kraju, położonym w jego południowo-wschodniej części. Położony nad Tamizą, jest trzecim co do wielkości miastem Europy po Moskwie i Stambule; jest także największym miastem Unii Europejskiej i jednym z większych miast świata zarówno w skali samego miasta, jak i aglomeracji. Współczesny Londyn jest największym centrum finansowym świata – od 2006 przed Nowym Jorkiem (o którym również pisałam tutaj).

Londyn

Krótka historia miasta

Pierwsze ślady ludzi na tym terenie są datowane na 43 rok naszej ery. Odkryto tam bowiem pozostałości po osadzie rzymskiej pochodzące właśnie z tego okresu. Odnaleziono także pozostałości po obozie warownym datowanym na lata 70–80 n.e. na wzgórzach Cornhill i Ludgate Hill. Niemniej prawdopodobne jest, że osady miejscowej ludności istniały tu jeszcze przed przybyciem Rzymian na Wyspy Brytyjskie. Za czasów rzymskich miasto liczyło ok. 30 tysięcy mieszkańców. Stolica Anglii została przeniesiona do Londynu z Winchesteru w XII i XIII w. po zbudowaniu Pałacu Westminsterskiego i uczynieniu go siedzibą Dworu królewskiego, a tym samym polityczną stolicą całego narodu angielskiego.

Wielki Pożar Londynu w roku 1666

Wielki Pożar Londynu

W roku 1666 wielki pożar strawił większą część miasta. W ciągu kilku dni spłonęło ponad 13 tys. domów i niemal 90 kościołów. Wydarzenie to pogłębiło szkody zapoczątkowane w poprzednim roku przez epidemię dżumy, w wyniku której śmierć poniosło aż 100 tys. mieszkańców. W okresie odbudowy miasta starano się kontrolować rozwój stolicy, m.in. poprzez wprowadzenie przepisów budowlanych, zaniechanie budowy drewnianej itp. Niektórym pożar przyniósł jednak korzyści, zwłaszcza sir Christopherowi Wrenowi, któremu zlecono zadanie odbudowania spalonej stolicy. Dzięki temu powstały takie arcydzieła, jak Royal Naval Hospital w Greenwich i katedra św. Pawła.

Wielki rozwój miasta od XVIII wieku

Już około 1700 roku Londyn liczył niemal 700 tys. mieszkańców. W pierwszej dekadzie wieku XIX liczba londyńczyków przekroczyła milion. W 1732 Londyn liczył sobie 5099 dużych ulic, uliczek i placów. XVIII-wieczny Londyn był miastem kontrastów, złożonym właściwie z trzech połączonych miast: Londynu właściwego na północnym wschodzie (wokół kupieckiej dzielnicy City z własnym do dziś istniejącym samorządem), Westminsteru na północnym zachodzie (z siedzibą parlamentu) i położonego na południowym brzegu Tamizy Southwark.

Trafalgar Square w 1890 roku

W 1851 Londyn gościł Wystawę Przemysłu Wszystkich Narodów, będącą de facto protoplastą dzisiejszego Expo. Kilka lat później w mieście nastąpiło otwarcie pierwszej na świecie linii kolei podziemnej, w ceremonii otwarcia uczestniczyła królowa Wiktoria. W 1908 w Londynie odbyły się Letnie Igrzyska Olimpijskie, jedne z pierwszych nowożytnych igrzysk na świecie.

Źródło: Wikipedia