Florencja – etruskie miasto u stóp Apeninów

Miasto to znajduje się w środkowych Włoszech nad Arno, u stóp gór Apeninów. Jest stolicą Toskanii i prowincji Florencja. Założone przez Etrusków jako Faesulae, zburzone przez Sullę w 82 p.n.e. Następnie odbudowane przez Juliusza Cezara w 59 p.n.e. jako kolonia dla byłych żołnierzy i nazwane Florentia.

Historia miasta

Zabudowa tego okresu została założona na planie obozu wojskowego. Z tego okresu pochodzi zachowany szachownicowy układ ulic. Początkowo, w czasach Cesarstwa rzymskiego, Florencja była ośrodkiem handlu i rzemiosła. W 405 obroniła się przed najazdem Ostrogotów, w 539 uzależniona od Bizancjum, a od 541 od Gotów. W 570 została podbita przez Longobardów, którzy z kolei utracili miasto na rzecz Franków. W XI wieku odzyskała znaczenie jako ośrodek handlu, przede wszystkim z uwagi na swoje położenie – na drodze z Francji do Rzymu. W 1078 rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji. Od 1115 miasto uzyskało status niezależnego miasta,od 1167 weszło w skład Ligi Lombardzkiej, a w 1183 Florencja ogłosiła się komuną miejską.

Oprócz handlu w XII wieku rozwinęło się sukiennictwo a później także jedwabnictwo. W XIII wieku powstały pierwsze domy bankowe. W 1252 rozpoczęto bicie złotych monet – florenów, które szybko stały się główną monetą Europy.

Miasto w 1348 roku nawiedziła zaraza – epidemia dżumy, „czarnej śmierci”. Spowodowało to dalsze ubożenie mieszczaństwa, które już wcześniej widziało różnicę pomiędzy sobą, a bogatymi kupcami i rzemieślnikami.  Konsekwencją tych wydarzeń był wybuch powstania w 1378 roku. Zmieniło ono formę sprawowania władzy w mieście. Od 1434 miastem zaczął rządzić ród Medyceuszów, który doprowadził miasto do okresu największej potęgi gospodarczej i kulturalnej. Ich rządy trwały do 1737 roku i był to okres największego rozkwitu miasta zarówno pod względem gospodarczym, jak i kulturalnym.

Rozwój kulturalny miasta

W czasach rządów rodu Medyceuszy w mieście tworzyli Leonardo da Vinci i Michał Anioł (Michelangelo). Pod koniec XVI wieku utworzyła się tu także grupa kompozytorów, poetów i teoretyków muzyki, zwana Cameratą florencką. Z jej działalnością jest też związane powstanie pierwszej w historii światowej muzyki opery – Dafne Jacopa Periego, wystawionej w mieście w pałacu Jacopa Corsiego w karnawale 1598.

Po wygaśnięciu dynastii Medyceuszy w 1737 roku Toskania wraz z Florencją została podporządkowana bocznej linii austriackich Habsburgów, a stery władzy przejęła rodzina Lorena (wł. Asburgo-Lorena). W latach 1801–1808 Florencja była stolicą Królestwa Etrurii, następnie ponownie pod panowaniem Domu Habsbursko-Lotaryńskiego. Od 1860 włączona do Królestwa Sardynii, stolica Zjednoczonych Włoch w latach 1865–1870.

Mam nadzieję, że jeszcze czeka mnie tam podróż

Tam jeszcze nie byłam… Miałam w planach odwiedzić to miasto wraz z mają rodziną, niestety jednak z powodu nieoczekiwanego rozwoju wydarzeń, nie mogliśmy ta, pojechać. Mam jednak nadzieję, że mimo to uda mi się jeszcze kiedyś odwiedzić to miasto!